- caenito
- cēnĭto ( caen- and coen- ), āre, v. freq. [ceno], to dine often or much, to be accustomed to dine, to dine (rare but class.).(α).Absol.:(β).
si foris cenitarem,
Cic. Fam. 7, 16, 2:apud aliquem,
id. ib. 7, 9, 7; 9, 16, 7; Plin. 33, 11, 50, § 143; Suet. Aug. 76:in superiore parte aedium,
Varr. L. L. 5, § 162 Müll.:nonnunquam et in publico,
Suet. Ner. 27:cum aliquo,
Val. Max. 2, 1, 2 al. — Pass. impers.: cenitatur, one dines:patentibus januis,
Macr. S. 2, 13, 1.—To dine upon; with acc.:epulas sacrificialis cum aliquo,
App. M. 9, 1, p. 217.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.